Niby-recenzja #2 "KONKURS NA ŻONĘ" & "BILET DO SZCZĘŚCIA" Beata Majewska

Tytuł: "Konkurs na żonę"                                                  Tytuł: "Bilet do szczęścia"
Autor: Beata Majewska                                                       Autor: Beata Majewska
Wydawnictwo: Książnica                                                    Wydawnictwo: Książnica
Rok wydania: 2017                                                                 Rok wydania: 2017 (5 lipca)
Liczba stron: 303                                                                     Liczba stron: 288


     Niby nie czytam obyczajówek, ale stwierdziłam, że zaryzykuję. W taki oto sposób mam dla Was recenzję "Konkursu na żonę"  oraz jego kontynuację czyli "Biletu do szczęścia" Pani Beaty Majewskiej.

"Młody prawnik z Krakowa, Hugo Hajdukiewicz, planuje jak najszybciej zmienić stan cywilny. Założenie rodziny przed trzydziestymi urodzinami to warunek narzucony mu w testamencie przez wuja. W poszukiwaniu idealnej kandydatki pomysłowy biznesmen wprowadza w życie plan "Żona". Wkrótce poznaje młodziutką, nieśmiałą studentkę. Niedomyślająca się niczego dziewczyna szybko ulega urokowi przystojnego mężczyzny. Jednak misternie przygotowany plan matrymonialny niespodziewanie wymyka się spod kontroli..."

     Zabierając się za czytanie tej książki nie wiedziałam o niej nic więcej niż to co zostało napisane na tylnej okładce. Było to moje pierwsze spotkanie z tworczością pani Beaty Majewskiej znanej również jako Augusta Docher, więc nie miałam żadnego punktu odniesienia. Po lekturze nie spodziewałam się cudu i chyba wyszło mi to na dobre. Historia na początku lekko mnie nudziła, być może dlatego, że na ogół nie czytam takich książek, a język jakim posługuje się autorka również jest specyficzny i nie spodoba się każdemu. Ja jednak, w miarę czytania kolejnych rozdziałów przyzwyczajałam się do tego, w jaki sposób pisze pani Beata i... przeczytałam do końca.
     Trochę zdziwiło mnie tempo i to jak szybko tytułowy konkurs został rozwiązany. Siedziałam myśląc: "Aha, i to tyle?". Na szczęście dalej akcja się rozwinęła i zrobiło się, hm... dobrze.
Co do bohaterów Łucja (bo tak ma na imię nasza główna bohaterka) od początku mnie irytowała. Niby miała tylko (albo aż) osiemnaście lat, ale była strasznie dziecinna i naiwna. Dosyć szybko zakochała się w pierwszym facecie, ktory wykazał choć trochę zainteresowania jej osobą. Hugo trochę bardziej mi się spodobał, w sumie nawet nie wiem dlaczego (może dlatego, że sama kreuję bohatera, który jest powiązany z prawem, ale ciii... nic nie napisałam). Z jednej strony musiał zachowywać się w taki, a nie inny sposób, aby jego plan się powiódł, z drugiej zachowywał się oschle wobec innych.
    Kolejną strasznie drażniącą mnie rzeczą w "Konkursie..." były przyjaciółki Łucji - Ola i Marta. Ich język momentami był tak dziwny, że zastanawiałam się czy one na pewno są na studiach czy raczej w gimnazjum. Zwłaszcza Ola dobijała mnie swoją głupotą.
     I na koniec ostatni minus, który rzucił mi się w oczy, mianowicie spolszczanie angielskich słów. Przytoczę tutaj fragment, żeby nie było, że kłamię: "-Łuki, wyluzuj, bo ci mejkap spłynie." Później zauważyłam jeszcze "dżez" i "tłit"- naprawdę uważam, że to nie było potrzebne, bo przecież wcześniej bohaterowie też używali słów zaczerpniętych z języka angielskiego i były one zapisane poprawnie.
    Teraz przejdźmy do plusów, żeby nie było, że tylko się czepiam. Książkę czyta się szybko. Pewnie gdyby nie to, że w międzyczasie wyjechałam na wakacje książkę przeczytałabym w 3/4 dni tak jak kontynuację,  której opowiem za chwilkę. Podobało mi się to, że każdy z bohaterów mówi w nieco inny sposób. Inaczej mówiła Łucja, jej babcia i rodzina a inaczej Hugo i jego matka.
W trakcie czytania doszłam też do wniosku, iż mimo tego, że Łucja jest irytująca jest też bardzo inteligentna i wrażliwa, babcia Zofia okazała się bardzo mądrą kobietą i zyskała moją sympatię.

Moja ocena: 5/10

     Teraz przyszedł czas na kilka słów na temat "Biletu do szczęścia" czyli kontynuacji losów Łucji i Hugona. Nie powiem zbyt wiele żeby nie spoilerować.
     Jeśli czytaliście "Konkurs na żonę" i niezbyt Wam się podobał to dajcie szansę "Biletowi...". Ta książka o wiele bardziej mi się spodobała. Było sporo akcji, co było świetne, bo przez to jeszcze szybciej się ją czytało.
 Z czasem zachowanie bohaterów się zmieniało co pozwoliło mi się z nimi zżyć. Łucję zaczęłam darzyć sympatią, a Hugo chyba stał się moim ulubionym bohaterem.
 Pojawiło się kilka nowych i ciekawych postaci, którzy tylko zostali wspomnieni w "Konkursie..." i to był strzał w dziesiątkę!
I teraz to z czego cieszę się najbardziej - autorka wyjaśniła wątek, który bardzo ciekawił mnie w pierwszym tomie! Po zakończeniu "Konkursu.." zastanawiałam się czy to zrobi, więc szybko sięgnęłam po "Bilet..." i Pani Beata mnie nie rozczarowała.

 Moim zdaniem jest to świetna kontynuacja! Bałam się, że będzie gorsza (klątwa drugiego tomu i tak dalej) jednak na szczęście okazało się zupełnie inaczej i bardzo mnie to cieszy.

     Podsumowując: "Konkurs na żonę" jest lekką książką idealną na letni wieczór. Mimo, że nie jest to literatura najwyższych lotów to bardzo szybko, i po prostu, fajnie się ją czyta. "Bilet do szczęścia" jest bardzo dobrą kontynuacją i cieszę się, że mogłam go przeczytać, bo okazał się naprawdę tego warty. Na pewno, gdy ukaże się tom trzeci (planowany na jesień) to po niego sięgnę, bo jestem ciekawa jak dalej potoczy się życie Hugo i Łucji.

 Moja ocena: 7/10

Za możliwość przeczytania serdecznie dziękuję: